Bezig met laden...
10 items die ik niet meer koop
Sabine van Styled by Sabine zag een video op YouTube en raakte geïnspireerd om een artikel te schrijven over 10 items die ze niet meer koopt. Zij nodigde twee andere bloggers uit om hier ook over te schrijven en zo werd een challenge geboren. Mindy Schroor gaf het stokje aan mij door. In dit artikel lees je de 10 dingen die ik niet meer koop.
Liever luisteren? Klik hier voor de podcast die bij dit blog hoort.
1. Spullen die je ook tweedehands kunt krijgen
Veel spullen kun je vrij gemakkelijk tweedehands krijgen. Zo zocht ik laatst een kaasschaaf. En ja hoor: bij de kringloop had ik zelfs keuze uit 10 verschillende! Soms koop ik iets nieuws, omdat ik het tweedehands niet vinden kan. Maar het is me regelmatig overkomen dat ik het een tijdje later toch nog bij de kringloop vond.
2. Wasmiddelen voor alle verschillende soorten was
Voor wij Bram kregen had ik allerlei verschillende soorten wasmiddelen. Voor de gekleurde was, witte was, fijne was en de wol was. Volgens mij zelfs aparte voor jeans! Die zou ik nu niet meer kopen. Omdat Bram last had van eczeem en hij reageerde op regulier wasmiddel ben ik zelf wasmiddel gaan maken. Het is heel eenvoudig! Je schaaft een half blok Marseille- zeep en doet dit in 2,5 liter heet water. Als het helemaal opgelost is, dan doe je het in een glazen fles. Een half bolletje per was is genoeg! Je kunt het voor al je soorten was gebruiken. Bram zijn huid reageert er goed op en het scheelt heel veel plastic afval.
3. Koffie cups/pads/filters
Mijn eerste koffiezetapparaat was een Senseo- apparaat. Deze gebruikte ik bijna nooit, omdat ik de smaak van Senseo-koffie niet zo lekker vind. Later kreeg ik een Nespresso-apparaat en die koffie vond ik heerlijk. Alleen de cupjes waren onbetaalbaar en het zorgde ook voor een hoop afval (al begrijp ik dat er tegenwoordig herbruikbare cupjes te krijgen zijn). Toen we op vakantie een huis huurden met daarin een cafetière waren we om. Je doet losse koffie in de cafetière en dan schenk je er heet water op. Je duwt de koffie met een zeef naar beneden en de rest schenk je in je kopje. Het is erg lekker, en het geeft geen extra afval!
4. Plastic tasjes
Tegenwoordig neem ik overal mijn eigen boodschappentasje mee naar toe. Zo hoef ik geen plastic tasje meer te kopen. Je hebt handige tasjes die je klein op kunt vouwen en aan je sleutelbos kunt hangen. Ik zelf heb een gehaakt tasje gekocht bij het Goede Doelen Winkeltje, deze zit nu standaard in mijn werk-tas. Je kunt er nu eentje winnen! Check mijn laatste blog voor meer info.
5. Oneerlijk geproduceerde kleding
Mijn ouders hebben mij altijd geleerd om goede kleding te kopen. Liever minder kleding van goede, dan veel kleding van slechte kwaliteit.
Daardoor kocht ik eigenlijk al niet veel kleding. Maar nadat ik de docu "The True Cost" keek ben ik heel anders tegen kleding aan gaan kijken. Zie hieronder de trailer:
Daarom proberen we nu alleen nog maar eerlijk geproduceerde kleding te kopen, en we kopen vaak tweedehands kleding. Ook geven we de kleding van de kinderen weer door aan familie en vrienden met jongere kinderen. Zo proberen we zo lang mogelijk met de kleding te doen. En hoeft er weinig nieuw gekocht te worden. Ik hoop echt dat er een einde komt aan fast fashion.
6. Crèmes voor van alles
Dagcrème, nachtcrème, bodylotion, handcrème, voetencrème, zonnebrandcrème, anti-aging crème, you name it. Ik had ze allemaal. En eigenlijk werkte het allemaal niet voor mijn droge huid. Wat wel hielp? Veel water drinken en mijn gezicht insmeren met uierzalf. En dan niet de uierzalf van de drogist, maar die van de veearts. Mijn opa is bevriend met een veearts en die neemt dan een pot voor ons mee. Ik smeer me ook met dezelfde crème in voor ik de zon in ga. Nu ga ik sowieso niet liggen bakken, maar ik verbrand niet als ik ga fietsen of wandelen. Scheelt een hoop potjes en tubes.
7. Bruine eieren
We kochten tot een jaar terug altijd bruine eieren. Vooral omdat we het idee hadden dat deze gezonder en beter voor het klimaat waren.
Tot we een aflevering van de Keuringsdienst van Waarde keken over witte eieren. Daar zagen we dat witte eieren net zo gezond zijn en zeker niet slechter voor het klimaat! Èn ze zijn vele malen goedkoper. Voorheen zaten ze in plastic dozen, dat vond ik echt een groot nadeel. Nu zitten ze in een traditionele papierpulp eierdoos. Die eierdoos versnipper ik en gooi ik op de aarde in de moestuin en dan composteert het, net als de eierschalen trouwens. Geen afval dus!
8. Snoep
Een aantal jaar geleden was ik verslaafd aan suiker. Als ik geen snoepje of koekje kon eten tussendoor werd ik chagrijnig. Ook deed ik overal suiker doorheen. En zomaar één snoepje pakken kon ik al helemaal niet, dat werden er al snel 5. Twee jaar terug besloot Arno zijn eetpatroon te veranderen vanwege zijn gezondheid. Toen zijn we de suiker flink gaan afbouwen. Iets wat voor Arno eigenlijk vrij makkelijk was, was voor mij heel moeilijk. Ik kreeg hoofdpijn, werd chagrijnig en dacht de hele dag aan eten en dan vooral aan zoetigheid. Toen besloten we om helemaal geen snoep meer in huis te halen. En ik moet zeggen dat scheelt enorm! Als ik nu "trek" heb dan merk ik dat ik nog steeds de voorraadkast open trek, uit gewoonte, maar daar ligt nu geen snoep meer in!
Ik voel me zoveel beter zonder suiker. Ik heb veel meer energie. Als ik nu iets met suiker eet dan krijg ik zo'n dip daarna dat ik gelijk spijt heb en geen suiker meer wil.
9. Lang houdbaar voedsel
De hele voorraadkast vol met pakjes, zakjes, blikken en potten, dat hebben we nu niet meer. Omdat we wilden stoppen met het overmatig eten van suiker hebben we ook kritisch gekeken naar onze algehele manier van eten. We eten nu geen kant-en-klaar maaltijden meer. Ook maken we geen gerechten met sauzen uit zakjes. Hier zitten namelijk heel veel toevoegingen in die je lichaam niet nodig heeft, en het overgrote deel daarvan is suiker. Wat eten we dan wel? Zo veel mogelijk groenten en het liefste zo vers mogelijk. We hebben sinds een jaar een klein moestuintje. Erg leuk om daarvan te eten. We hadden dit jaar bijvoorbeeld een hele rijke knoflookoogst:
10. Shampoo met SLS en Siliconen
Hierboven heb je al gelezen dat ik een droge huid heb, zo ook mijn hoofdhuid. En al zweer ik bij uiercrème, in je haar lijkt me dat niet echt handig (mijn opa doet dit trouwens wel één keer in de zoveel tijd). Van "normale" shampoo kreeg ik enorm jeuk en mijn haar werd snel weer vet. Vorig jaar ben ik overgestapt op een shampoo- bar, maar wij hebben vrij hard water en de kalkdeeltjes blijven erg aan de zeepdeeltjes hangen. Je krijgt je haar dan bijna niet uitgespoeld en hebt daarna een grauwe vettige gloed over je haar. Om dat tegen te gaan moest ik het uitspoelen met appel azijn. Wat een vieze lucht zeg en wat een hoop extra werk! Daardoor stond ik wel drie keer langer onder de douche.
Ik ben me toen gaan verdiepen in de "low poo" methode en ik ben dat uit gaan proberen. Dat gaat echt goed. Ik was nu nog maximaal twee keer per week mijn haar en dan wel met natuurlijke shampoo zonder siliconen, want die moet je er weer uit wassen met SLS en dat is weer niet zo fijn voor een droge hoofdhuid. Het gaat nu heel goed en ik heb het idee dat mijn haar veel voller en beter van kwaliteit is.
Dit waren mijn 10 dingen die ik niet meer koop! Ik heb Fleur en Pâmela uitgedaagd om hier ook een blog over te schrijven.
Klik hier om Pâmela's blog te lezen.
Nieuwsbrief
Wat leuk dat je mijn blogs leest! Wil je er geen missen? Onderaan deze pagina kun je je gratis abonneren op mijn nieuwsbrief! Ik beloof je geen spam te sturen, alleen een mailtje als er een nieuw blog verschijnt.
Reacties